زیبا رویی!

اغراق آمیز نیست اگر بگویم این یک قانون مدنی نانوشته‌ی بشریت است:"چیزی که زیبا نیست فرصت جولان ندارد،چیزی که زیبا نیست اصلاً به چشم نمی‌آید." این تقصیر ما نیست اگر چشم دروازه‌ی قلب است،اگر غلیان احساسات مان،عشق و نفرت مان برای چیزی ست که به چشم مان زیبا می‌آید‌.خب بینایی ابتدایی ترین راه ارتباطی ما ست.آدم هایی را تصور کنید همه کور،آن وقت صدا پررنگ می‌شود و مفهوم "زیبا رویی" ثقل توجه را به "خوش نوایی" تسلیم می‌کند.به هر حال همه چیز سر خوب به نظر رسیدن است و آدمی که زیبا نیست،باید تلاش کند،خیلی تلاش کند تا شاید به بازی راه داده شود.‌ زیبا رویی!...