چشم، دروازه قلب!!

"چیزی که زیبا نیست فرصت جولان ندارد،چیزی که زیبا نیست اصلاً به چشم نمی‌آید."

این تقصیر ما نیست اگر چشم دروازه‌ی قلب است،اگر غلیان احساسات مان، عشق و نفرت مان برای چیزی ست که به چشم مان زیبا می‌آید‌.خب بینایی ابتدایی ترین راه ارتباطی ما ست.آدم هایی را تصور کنید همه کور،آن وقت     صدا پررنگ می‌شود و مفهوم "زیبا رویی" ثقل توجه را به "خوش نوایی"    تسلیم می‌کند. به هر حال همه چیز سر خوب به نظر رسیدن است و آدمی        که زیبا نیست،باید تلاش کند،خیلی تلاش کند تا شاید به بازی راه داده شود.‌